کد مطلب:211601 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:272

وفات امام
بعد از یك عمر زندگانی توأم با علم، عمل، تلاش، كوشش، فضیلت و تقوا نواده ی رسول خدا، امام جعفر صادق علیه السلام، دارفانی را وداع گفت.

او در دنیا دانشمندی زاهد، مدافع حق و عدالت، دعوت كننده به سوی راه خدا، عمل كننده به خیر و هدایت كننده به سوی آن، نهی كننده از عمل شر و بیم دهنده از عواقب آن، راز نگه دار خدا، صابر در برابر ظلم و جور و روشنگر راه امت برای سعادت در دو جهان، شناخته شده است. او به اهتزاز درآورنده ی پرچم مبارزه برای نسل های آتی در راه شریعت و حفظ آن و استقامت در برابر هر نوع گمراهی و انحراف، بدعت یا هوا و هوس و اقامه كننده ی دلیل و معیار حق در روز قیامت



[ صفحه 64]



می باشد.

شخصیت مبارك و قدرتمند وی «مدرسة الاسلام» بود كه مردانگی و قهرمان پروری و عقیده سازی و اخلاق را ارزانی نمود و موجب گسترش علوم سودمند و خیر و بركت در دو جهان شد.

در ماه شوال سال 418 هـ.ق به رحمت خداوند نایل گشت. وفات وی در شهر مدینه ی منوره بود و در آرامگاه بقیع در كنار پدر و جدش و فاطمه ی زهرا علیهاالسلام و عمویش امام حسن مجتبی علیه السلام، نواده ی پیامبر صلی الله علیه و آله مدفون گشت.

سلام بر روح پاك و مطهر وی، روزی كه وفات یافت و روزی كه دوباره برانگیخته خواهد شد، هدایت وی برای هدایت شوندگان، سعادت خواهد بود.